Wat drijft mij als roostermaker?
Achter elk rooster zit een verhaal. En ik wil dat verhaal kloppend maken.
Een rooster lijkt op het eerste gezicht iets technisch: blokjes, lestijden, vakken. Maar wie goed kijkt, ziet méér. Een rooster is het ritme van de dag. Het bepaalt wanneer er ademruimte is, wanneer een team soepel draait en wanneer een leerling tot leren komt. Dat is precies wat mij drijft: het maken van roosters die werken – niet alleen op papier, maar vooral in de praktijk.
Ik hou van het puzzelwerk, dat zeker. Maar wat mij écht motiveert is de verbinding tussen mensen en structuur. Elk rooster is een balans tussen belangen, wensen, regels en grenzen. Ik luister, vraag door en zoek tot ik de kern begrijp. En dan begint het bouwen – in Zermelo, met overzicht, focus en oog voor detail.
Het is de combinatie die me raakt: analytisch werken én iets betekenen voor mensen. Ik krijg energie van complexe situaties die vragen om overzicht. Van teams die beter functioneren omdat het rooster klopt. Van leerlingen die net even fijner hun dag doorkomen.
Wat mij drijft? Het gevoel dat ik, vaak op de achtergrond, iets bijdraag aan rust, kwaliteit en continuïteit. En als het even kan: een beetje lucht.
Als het rooster klopt, voelt de dag vanzelf logisch. En dát is waar ik het voor doe.